روش های میکروفون گذاری برای ضبط انواع ساز های زهی در استودیو و خانه

میکروفون گذاری برای ضبط ساز های زهی یکی از موضوعاتی است که هنر بسیار زیادی را می طلبد. این که میکروفون را در چه فاصله ای از ساز ها قرار دهید و به چه نحوی آن ها را ضبط می کنید، موضوعی است که تاثیر مستقیمی بر روی صدای ضبط شده و در نهایت صدای موجود در آهنگ شما دارد. دانستن نکاتی برای ضبط های بهتر و حرفه ای تر یکی از لزومات است و این موضوع باعث شده است تا نکات کلی ای درباره ضبط زنده ایجاد شود که در ادامه این نکات را برای ضبط زنده ساز های زهی مرور می کنیم :

برای قرار دادن میکروفون، فاصله ۳۰ الی ۹۰ سانتی متری تا ساز را رعایت کنید.

میکوفون در قسمت جلو و یا بالای ساز قرار دهید.

میکروفون را در مقابل قسمتی بگذارید که با زه آن را می نوازید.

میکروفون های کاندنسر با الگوی قطبی کاردیوید صدای بهتری را برای ضبط ساز های زهی ارائه می دهند.

می توانید از میکروفون های ریبونی نیز در کنار میکروفون های کاندنسر استفاده کنید.

بهتر است نوازنده را در اتاقی ضبط کنید که مقداری از ریورب را نیز ضبط کنید.

اما این موارد ابتدایی ترین نکاتی هستند که باید هنگام ضبط آن ها را مد نظر بگیرید، موضوعات بسیار مهم تری را باید هنگام ضبط مد نظر داشته باشید که به شما کمک می کند تا صدایی بسیار فوق العاده را به دست بیاورید.

اتاق ضبط

اگر شما در یک استودیوی خانگی و یا در یک استودیوی کوچک در حال ضبط هستید، بهتر است که با استفاده از ۱ یا ۲ میکروفون که نزدیک به ساز هستند به ضبط ساز های زهی بپردازید.

این نکته را نیز مد نظر بگیرید که اتاق های کوچک و دد روم مناسب ضبط ساز هایی زهی نیستند. این موضوع به این معنا نیست که این ساز ها در فضا های کوچک بد صدا می دهند، بلکه به این منظور است که نوازنده فضای کافی برای راحت نواختن ساز را داشته باشد.

پس می توان نتیجه گرفت که ضبط کردن ساز هایی زهی در استودیو هایی با فضای باز بسیار بهتر است ضبط آن ها در دد روم و استودیو های کوچک است. این نکته را نیز مد نظر بگیرید که اگر این ساز ها را بخواهید در فضا های بسیار باز تری همانند سالن های کنسرت ضبط کنید، روش ضبط آن ها کاملا متفاوت است. در این مقاله سعی داریم تا نکات و تکنیک هایی را به شما ارائه دهیم که با استفاده از آن ها بتوانید ساز های زهی را در در استودیو های خانگی و حرفه ای ضبط کنید.

انواع میکروفون ها

یکی از موضوعاتی که هنگام ضبط ساز های زنده از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، نوع میکروفونی است که به هنگام ضبط از آن ها استفاده می کنید. نوع میکروفونی که برای ضبط ساز های زهی از آن ها استفاده می شود، میکروفون های کاندسنر هستند. میکروفون های کاندنسر، نوعی از میکروفون ها هستند که با داشتن حساسیت بالا در جذب صدا و همچنین دامنه فرکانسی بالا، این امکان را به شما می دهند که بتوانید تمام صدا های موجود در منبع صوتی را با دقت بسیار بالایی ضبط کنید. این موضوع می تواند هم بد و هم خوب باشد. اگر میکروفون های کاندنسر را بسیار نزدیک به ساز قرار دهید، تمامی صدا های اضافی مانند صدای تکان خوردن ساعت نوازنده را نیز ضبط می کنید!

میکروفون های کاندنسر به دو شکل Small Diaphragm و Large Diaphragm تقسیم می شود. کاندنسر های دیافراگم کوچک برای مواقعی به کار می روند که می خواهید یک ساز را بسیار دقیق ضبط کنید و به فرکانس های تربل بسیاری نیاز دارید. این در حالی است که میکروفون های کاندنسر دیافراگم بزرگ، فرکانس های بیس را بهتر از دیگر میکروفون ها جذب می کنند. همچنین دیگر نکته ای که باید بدانید این است که تمامی میکروفون ها از الگو های قطبی بهره می برند که این موضوع نشان می دهد که هر میکروفون در چه جهاتی به ضبط صدا می پردازد. میکروفون هایی که ۳۶۰ درجه خود را می توانند ضبط کنند را Omnidirectional می نامند. این در حالی است که میکروفون هایی که تنها روبروی خود را ضبط می کنند را Cardioid می نامند. برخی از میکروفون ها نیز قسمت های پشت و جلوی خود را ضبط می کنند که به آن ها Bi-Directional یا Figure 8 گفته می شود.

برخی از میکروفون ها این امکان را به شما می دهند که بتوانید با استفاده از یک سوییچ که بر روی این میکروفون ها وجود دارد، الگوی قطبی آن ها را تغییر دهید. این موضوع باعث می شود بتوانید از الگو های متفاوت برای ضبط های متفاوت استفاده کنید. برای ضبط ساز های زهی اما، بهترین الگوی قطبی، الگوی قطبی کاردیوید می باشد زیرا این میکروفون ها تنها روبروی خود را ضبط می کند. اما با وجود این موضوع، می توانید به تست کردن انواع میکروفون ها بپردازید و تلاش کنید تا بهترین صدای ممکن را با استفاده از این میکروفون ها به دست بیاورید.

یکی دیگر از میکروفون هایی که می توانید برای ضبط ساز های زهی از آن ها استفاده کنید، میکروفون های ریبون می باشد. این میکروفون بر خلاف بسیاری از میکروفون های دیگری که در بازار موجود هستند، دارای فرکانس های تربل کمتری هستند و این موضوع باعث شده است که صدا هایی بسیار گرم و حجیم را بتوانید با استفاده از این میکروفون ها به دست بیاورید.

اما این میکروفون ها نیز دارای مشکلاتی هستند. یکی از موضوعاتی که درباره این میکروفون ها وجود دارد این است که این میکروفون های خروجی ضعیفی دارند و برای استفاده از آن هاف نیازمند یک پری امپ بسیار با کیفیت هستید. پری امپ های با کیفیت نیز از تجهیزاتی هستند که قیمت آن ها بالاست. همچنین، بیشتر میکروفون های ریبون دارای الگوی قطبی Figure 8 هستند که این موضوع باعث می شود تا صدا های پشت این میکروفون را نیز دریافت کنند. مشکل هنگامی رخ می دهد که میکروفون های ریبون ارزان قیمت، کیفیت صدایی که باید از قسمت پشتی آن ها انتظار داشت را نمی توانند به مخاطب ارائه دهند. در حقیقت، برای ساخت میکروفن های ریبون باید از متریال های بسیار فوق العاده ای استفاده کرد که قیمت آن ها نیز بالاست و در نتیجه قیمت این میکروفون ها نیز بالا می رود.

میکروفون گذاری

اگر می خواهید برای ضبط ساز های زهی خود تنها از یک میکروفون کاندنسر استفاده کنید، تنها لازم است که فاصله ۱ تا ۳ فوتی، قرار دادن میکروفون روبروی قسمتی که می خواهید ساز را با زه بنوازید قرار دهید و به ضبط بپردازید. اما  کار دیگری که می توانید انجام دهید این است که از یک میکروفون ریبون در فاصله ۱ تا ۲ فوتی استفاده کنید و سپس از یک میکروفون کاندنسر دیافراگم کوچک در فاصله ای دور تز، با همان زاویه ای که ۱ میکروفون کاندنسر را قرار داده اید. اگر این میکروفون ها را در قسمت هایی که گفته شد قرار دهید، می توانید صدایی بسیار فوق العاده از آن ها دریافت کنید. میکروفون ریبون تمام گرمای ساز شما را ضبط می کند در حالی که میکروفون کاندنسر فرکانس های تربل را بدون هیچ نویزی در اختیار شما قرار می دهد.

اشکالات

اما با در نظر گرفتن تمام این نکات، باز هم می توانید در حین انجام این مراحل اشتباه کنید. برای مثال، با مشاهده این علائم میکروفون خود ار نزدیک به ساز قرار داده اید:

صدای کشیدن زه گوش خراش است

توازن و تعادلی میان صدای هر سیم نیست

برخی از فرکانس ها بسیار تیز صدا می دهند

صدای تکان خوردن نوازنده مشخص است

همچنین اگر این علائم را مشاهده کرده اید، میکروفون را بسیار دور قرار داده اید:

صدای ریورب اتاق بسیار زیاد است

صدای زه به گوش نمی رسد

هیچ فرکانس بیسی به گوش نمی رسد

تغییر تکنیک ها واضح نیست

برا قرار دادن میکروفون های خود چندین نکته را می توانید در نظر بگیرید. یکی از موضوعاتی که می توانید آن را انجام دهید این است که میکروفون را در یک جای ثابت قرار دهید و سپس مکان نوازنده را تغییر دهید. این موضوع باعث می شود تا بتوانید بدون نیاز به تغییر موقعیت میکروفون صدای فوق العاده ای را دریافت کنید. همچنین نکته ای که باید در نظر بگیرید این است که میکروفون در نقطه ای قرار ندهید که مزاحم نوازندگی نوازنده باشد. مطمئن شوید میکروفون در نقطه ای قرار دارد که نوازنده فضای مناسب برای انجام تکنیک ها مختلف را دارد. همچنین نظر خود نوازنده نیز می تواند به شما در قرار دادن میکروفون کمک کند. تنها کافی است در ضبط آزمایشی از او بپرسید صدا چگونه است، سپس با استفاده از علائمی که کمی قبل تر گفتیم، می توانید متوجه شوید که ایراد میکروفون از کجاست و با تغییر آن، صدای بسیار خوبی را به دست بیاورید.

منبع: سازکالا