10- پاسخ فرکانسی میکروفون: این پارامتر نیز از مهم ترین پارامتر های میکروفون ها است. پاسخ فرکانسی، محدوده ی فرکانسی را مشخص میکند که میکروفون در آن محدوده، فرکانس های صدا را به خوبی دریافت میکند، به زبانی دیگر، محدوده ای از فرکانس ها که میکروفون در آن محدوده میتواند به خوبی فرکانس های اکوستیکی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل کند. مسلما هرچه پاسخ فرکانسی بالا تر باشد بهتر است. معمولا میکروفون های خازنی (کندانسور) از دینامیکی ها، پاسخ فرکانسی بهتری دارند اما به دلیل حساسیت بالا، به درد استدیو میخورند، و دینامیکی ها به درد استیج و اجرای لایو. در هنگام برسی مشخصات میکروفون، تنها به عدد پهنای باند میکروفون اکتفا نکنید، (مثلا از 50هرتز تا 18 کیلوهرتز) بلکه به سراغ منحنی پاسخ فرکانسی میکروفون بروید، هرچه این منحنی صاف تر باشد، و دقیقا در فرکانس های گفته شده کات آف کرده باشد، بهتر است. ممکن است میکروفونی، در یک فرکانس خاص، مثلا 1 کیلو هرتز، دارای تضعیف باشد یا برعکس، آن نقطه را بهتر دریافت کند، در آن صورت ممکن است صدایی که میخواهیم را ندهد و در فرکانس های میانی، تنظیم را مشکل سازد.
نکته: برخی از سازندگان حرفه ای، در باره ی میکروفون، ممکن است بیشتر از یک منحنی پاسخ فرکانسی در کاتالوگ محصولشان ذکر کنند، منحنی هایی که در فشار های صوتی متفاوت، در مکان های مختلف پاسخ قطبی میکروفون، در میدان های صوتی مختلف و… از محصولشان اندازه گیری شده و ثبت شده است.
11- پاسخ فرکانسی در محور و فضای باز: این مشخصه، همان پاسخ فرکانس میکروفون است، بدون هیچ زاویه ای و کاملا روبه رو، نسبت به میکروفون و منبع صوت (0درجه). اما ممکن است در فواصل مختلفی از میکروفون سنجیده شود.
12- پاسخ فرکانسی در میدان بسته: این منحنی، نشان میدهد که میکروفون در فضای بسته و به همراه ریورب صدا، چه پاسخی میدهد. در این محیط، منبع صوت ممکن است کاملا در محور میکروفون نباشد و صدا های ریورب شده با میکروفون برسد. صداهای ریورب شده در محیط، ممکن است حتی با شدتی بیش تر نسبت به در محور بودن میکروفون، به آن برسند، این کار هنگامی جالب میشود که میکروفون های اومنی را در محیط میدان بسته آزمایش کنیم، میبینیم که محیط باعث شده پاسخ فرکانسی میکروفون بیش تر شود، به خصوص در فرکانس های بالا. در فرکانس های پایین نیز شاهد پاسخ کاملا اومنی، خواهیم بود.(دفیوز فیلد)
13- پاسخ فرکانسی خارج محور: اگر منبع صوت نسبت به میکروفون، با زاویه و یا در سمت های دیگر میکروفون قرار گرفته باشد، و پاسخ میکروفون در آن حالت برسی شود، به آن پاسخ خارج محور میگویند. هنگامی که صدا از سمت های مثلا کنار میکروفون به ممبران آن میرسند، مشکلات کوچکی ایجاد میشود، همچون تاخیر فازی و نیز از بیت رفتن امواج به خاطر آن و… پاسخ میکروفون هایی با ممبران کوچکتر در تست خارج محور، بهتر نسبت به میکروفون های با ممبران بزرگ تر است. برسی این پارامتر ها، نشان میدهد که میکروفون، چقدر توانایی دریافت صدا های اطراف خودرا دارد. در یک میکروفون استدیو و یا استیج بهتر است این بازه، کمتر باشد اما در میکروفون هایی که برای ریکورد صدای استریو به کار میروند، بهتر است این بازه گسترده باشد، که به شکل و ابعاد ممبران میکروفون، بستگی دارد.
14- اثر مجاورت: اگر میکروفون را به منبع صوت بسیار نزدیک کنیم، پاسخ فرکانسی در فرکانس بم یا بیس زیاد خواهد شد. یعنی اگر میکروفون در حالت عادی، پاسخ بمش از 50 هرتز شروع شود، در این حالت ممکن است فرکانس های 25 هرتز را نیز پاسخ دهد (همانند وقتی که مداح یا خواننده، میکروفون را بسیار نزدیک به دهان خود بگیرد!) این اثر، بستگی به سایز ممبران میکروفون و نیز فاصله اش با منبع صوت دارد.
پارامتر های بعد از قسمت 10، پارامتر های حرفه ای اما کم کاربرد تر میکروفون هستند به همین دلیل، معمولا در کاتالوگ میکروفون های معدودی درج میشوند. تغییرات این پارامترها، بستگی به شرایط محیط،نحوه ی استفاده و کاربرد میکروفون نیز دارند، که برسی آنها فقط کمی، کار را دقیق تر میکند.
منبع: سیستم های صوتی ایران